تقدیرها و انتظارات ( درباره مجمع عمومی اردیبهشت88 )

( این مطلب از جمله یادداشت های ارائه وچاپ نشده ام بود که در آن  به موضوع مجمع عمومی سال 1388 سازمان  پرداخته بودم  گرچه به دلیل فضای حاکم و جو آن زمان امکان چاپ آن فراهم نشد  و ممکن است ذهن هایی که اکنون خاطرات آن مجمع را بیاد می آورند محدود باشند  اما از آنجاییکه  بسیاری از موارد آن کماکان  دارای مصداق می باشد تصمیم گرفتم این مطالب را دراین  سایت منتشر کنم .)

مجمع عمومی از جمله وقایع مهم و مرتبط با سازمان نظام مهندسی می باشد که در شماره های مختلف نشریه سازمان نظام مهندسی نیز مطالبی را به خود اختصاص داده بود. مطالبی که بعضا از سوی سازمان و بعضا از سوی مهندسین عضو مطرح گردیده ونشان از فضای  مناسب نشریه در استفاده بهینه از پتانسیل موجود در آن در راستای در نظر گرفتن آراء ونظریات اعضاء در به حرکت درآوردن چرخ آسیاب این NGO نیمه دولتی می باشد وچه فضایی مناسب تر از آن که مطالب صنفی مرتبط با مهندسین با آنان طرح و از سوی آنان مورد ارزیابی قرار گیرد، امری که جزآن ازمحیطی که حداقل تحصیلات اعضای آن کارشناسی و بار سنگینی از آبادانی و پیشرفت این سرزمین را بر دوش میکشد ، انتظار نمی رود.

حاشیه و متن

این مطلب نقدی است بر یادداشتی است که در تابستان 1388  تحت عنوان«حاشیه های پر رنگ تر از متن» در نشریه سازمان نظام مهندسی منتشر شده بود  که در شماره آتی آن نشریه در پاییز 1388 به چاپ رسید (خطوط پررنگ شده عینا از یادداشت مذکور جهت گویاتر بودن مطلب آورده شده است).

آنچه در مواجه با شماره تابستان 1388  نشریه  سازمان نظام مهندسی خط تمایزی را با دیگر شمارگان آن به اذهان متبادر می نمود در مقالاتی برجسته می گردید که صفحات آغازین نشریه را به خود اختصاص یافته میدید .  رفتار متفاوت مسئولین امر در انتشار « سنگ های امتحان» ،«پیامک های پر پیام» و بالاخص  « حاشیه های پر رنگ تر از متن» در آن شماره هرچند محافظه کارانه و با  مصلحت اندیشی ، که به امضایی همچون « تحریریه » ختم میگردید تا تبعات احتمالی با تقسیم بر جمعیت هیات تحریریه تخفیف یابد ، تحسین بر انگیز است .